A note by the publisher
“Η δημιουργία ενός ασφαλούς περιβάλλοντος για κάθε επισκέπτη, Έλληνα ή ξένου, αποτελεί πρωταρχικό στόχο μας.” Αυτά τα λόγια απεύθυνε ο Υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης στους συντάκτες τουριστικού ρεπορτάζ στις 15 Απριλίου.
Την ίδια μέρα η Ένωση Ξενοδόχων Αθηνών – Αττικής ζητάει περισσότερη αστυνόμευση στο κέντρο της Αθήνας και προειδοποιεί με προσφυγή στη Δικαιοσύνη προκειμένου να δρομολογηθεί λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα ξενοδοχεία – κυρίως στο κέντρο της πόλης και ιδιαίτερα κατά τις νυκτερινές και πρώτες πρωινές ώρες.
Όπως αναφέρει η Ένωση, άτομα που είτε χρειάζονται τη βοήθεια και την αρωγή της πολιτείας (άστεγοι, ναρκομανείς κ.λ.π.), είτε απλά σύλληψη και περιορισμό (διακινητές ναρκωτικών, κλέφτες, κ.λ.π.) έχουν μετατρέψει τους δρόμους γύρω απ’ τα ξενοδοχεία ή ακόμα και τις εισόδους τους σε σημεία συνάντησής τους, με αποτέλεσμα πολλά και σοβαρά επεισόδια να εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια τόσο των ξενοδόχων όσο και των υπαλλήλων και των ενοίκων των ξενοδοχείων σε καθημερινή βάση. Το θέμα δεν αποτελεί πλέον απλά μια “δυσάρεστη” εικόνα στα μάτια των επισκεπτών της πόλης, αλλά έχει αποκτήσει διαστάσεις σοβαρού κοινωνικού προβλήματος. Η Ένωση έχει διαπιστώσει ελλιπή αστυνόμευση της περιοχής του κέντρου της Αθήνας (Ομόνοια, Σοφοκλέους, Αθηνάς, Κεραμεικός κ.λ.π.) καθώς και των λιμανιών και των αρχαιολογικών χώρων, συγκέντρωση ναρκομανών πέριξ του Αρχαιολογικού Μουσείου, προβλήματα παραεμπορίου, κ.λπ.
Η πραγματικότητα όπως την έζησα κι εγώ ύστερα από τις πολλαπλές κλοπές ποδηλάτων που έχουν γίνει τόσο σε εμένα όσο και σε άλλους συναδέλφους στην εταιρία μας (οι οποίοι χρησιμοποιούμε το ποδήλατο ως μέσω μετακίνησης και όχι ως μέσω ψυχαγωγίας όπως θα υποστήριζε ο αξιότιμος Δήμαρχός μας) και την προσωπική μου εμπειρία με “περιπάτους” προς ανεύρεση των ποδηλάτων μου στο πάλαι ποτέ περίφημο εμπορικό τρίγωνο της πρωτεύουσας (Σωκράτους – Σοφοκλέους – Μενάνδρου – Ευριπίδου) που γέμιζε κάποτε τον αέρα με ευωδιές από τα μπαχάρια, είναι ότι κρυμμένη ένα βήμα από το δημαρχείο της Αθήνας και την πολυσύχναστη Βαρβάκειο αγορά και δίπλα σε μερικά από τα μεγάλα ξενοδοχεία της Αθήνας εκτείνεται μια σκοτεινή, κάθε άλλο παρά ειδυλλιακή, βουτηγμένη στην παρανομία γωνιά της πόλης μας.
Ένα δρόμο κάτω από το Fresh Hotel, το οποίο αποτελεί μια ενδιαφέρουσα και πρωτοποριακή προσπάθεια στο ξενοδοχειακό τοπίο της Αθήνας, κυριαρχεί μια αποκρουστική και δύσκολη κατάσταση. Μέρα μεσημέρι σε πλησιάζουν “τύποι”, κυρίως άνθρωποι που ήρθαν για ένα καλύτερο αύριο στη χώρα μας, ρωτώντας αν ενδιαφέρεσαι για κάποια από τα παράνομα “εμπορεύματά” τους. Είναι τόσο απλό και τόσο άμεσο. Παιδιά, που θα μπορούσαν να είναι παιδιά του οποιουδήποτε από εμάς, κείτονται στα σκαλιά των κτηρίων και στις στοές ψάχνοντας για τη δική τους πραγματικότητα.
Και ενώ εγώ ήρθα αντιμέτωπη με την οδυνηρή πραγματικότητα απλά και μόνο ως περαστική προς ανεύρεση των ποδηλάτων μου, υπάρχουν άνθρωποι που καθημερινά ζουν και εργάζονται μέσα σε αυτό το σκηνικό είτε διασχίζουν αυτή την περιοχή ως απλοί πολίτες είτε ως τουρίστες! Η καθημερινότητα είναι μια συνεχής δοκιμασία για όλους.
Μιλώντας κάποια στιγμή στο παρελθόν με τον διευθυντή ενός εκ των ξενοδοχείων της περιοχής για το πως αντιλαμβάνονται οι πελάτες τους τον περίγυρο του ξενοδοχείου, η απάντηση που έλαβα ήταν ότι οι πελάτες θα ήθελαν να δουν και να βιώσουν την “πραγματική” εικόνα της πόλης μας, κάτι αντίστοιχο όταν πηγαίνουμε κι εμείς να επισκεφτούμε το Soho! Είναι όντως η “πραγματική” εικόνα της πρωτεύουσάς μας αυτή;
Κι αν αυτά τα φαινόμενα δεν εκτυλίσσονται σε αυτή την περιοχή, θα είναι κάποια παραδίπλα. Όπως ήταν στο παρελθόν η πλατεία Κουμουνδούρου, μετά τα Εξάρχεια, ακολούθησε η πλατεία Βάθη μέχρι που κατέληξε στο γνωστό τρίγωνο. Αν δεν υπάρξει ουσιαστική παρέμβαση από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία το πρόβλημα απλά θα διαιωνίζεται και θα μεταφέρεται. Κι εμείς όλοι απλά θα λέμε: “κοίτα να δεις πως έχει αλλάξει ο κόσμος μας!”