A note by the publisher
Η φυσική γεωγραφία της Ελλάδας απαίτησε για την εξυπηρέτηση των αναγκών του πληθυσμού την ίδρυση και λειτουργία 42 πολιτικών αεροδρομίων, σε απομεμακρυσμένα νησιά αλλά και κακοτράχαλες περιοχές, κάτι μοναδικό στην Ευρώπη, αλλά και σε όλο τον κόσμο, για μία χώρα 10,5 εκατομμυρίων κατοίκων. Η αεροπορική εξυπηρέτηση γίνεται από την Ολυμπιακή Αεροπορία, κρατική εταιρεία από το 1975, όταν δήλωσε μη ενδιαφέρον διατήρησής της ο ιδιοκτήτης της Αρ. Ωνάσης.
Πάσα σκέψη και κάθε ισχυρισμός ότι δεν είναι απαραίτητη η Ολυμπιακή για την εξυπηρέτηση της αερομεταφοράς στην Ελλάδα και ότι μπορούν ιδιωτικές εταιρείες, με το νόμο της ελεύθερης αγοράς, να αναλάβουν το έργο αυτό είναι ουτοπία για τον Ελλαδικό χώρο, αλλά και εφιάλτης εγκατάλειψης των νησιών με μετανάστευση του πληθυσμού των στην Αθήνα και τα άλλα αστικά κέντρα.
Θα ρωτήσουμε λοιπόν την “Επιτροπή” της Ευρωπαϊκής Ένωσης:
– Θεωρεί ότι δεν πρέπει να ενδιαφέρεται η Εκτελεστική Εξουσία της Ελλάδος για την διατήρηση του πληθυσμού στα εδάφη που γεννήθηκε και ότι ισχύουν πρώτα οι κανόνες της “ελεύθερης αγοράς”, σύμφωνα με τους οποίους, αν δεν συμφέρει τις αεροπορικές εταιρείες να πετάξουν π.χ. στο Καστελόριζο, ας το εγκαταλείψουν και να πάνε, όσοι απομείνανε, μετανάστες στην Αυστραλία – όπου βρίσκονται και οι υπόλοιποι; Αυτός είναι ο στόχος της “Επιτροπής”; θα αναρωτηθεί κάθε Έλληνας αλλά και Ευρωπαίος πολίτης.
– Έχει υποχρέωση η Εκτελεστική Εξουσία της Ελλάδος να φροντίζει για την τακτική αεροπορική εξυπηρέτηση π.χ. του Καστελόριζου, ή τη συμβουλεύει να αποβάλει αυτή την υποχρέωση, λέγοντας ότι ισχύουν οι νόμοι της “ελεύθερης αγοράς” μετά από διαταγή της “Επιτροπής”, οπότε, αφού δεν θέλει καμία ιδιωτική εταιρεία να πετάξει στο νησί σας, μάθετε να κολυμπάτε μέχρι π.χ. τη Ρόδο, που θα πετά κάποια εταιρεία.
– Επιτρέπετε βέβαια την επιδότηση “άγονων” γραμμών, φτάνει η επιδότηση να δίνεται σε ιδιωτική εταιρεία και όχι στην Ολυμπιακή, σαν να επρόκειτο για μια κακόφημη εταιρεία. Εσείς λοιπόν κ. “Επιτροπή” που, καλά κάνετε, διατάσετε στη ουσία “κλείστε” αυτή την… Ολυμπιακή, για να ευοδώσει η “ελεύθερη αγορά”, μπορείτε να προτείνετε μερικές εταιρείες, που τουλάχιστον να μιλούν ελληνικά στον πληθυσμό, αν όχι να τον καταλαβαίνουν, και να εγγυηθείτε ότι δεν θα μπουν στο μέλλον στις “μαύρες λίστες” των μελών κρατών της Ε.Ε.;
Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Αεροπορικές εταιρείες κλείνουν, η μία μετά την άλλη. Αν σύμφωνα με την περίφημη Επίτροπο… μείνουν τρεις στην Ευρώπη, σιγά που κάποια από αυτές τις τρεις θα ασχοληθεί με το Καστελόριζο. Άρα θα αρχίσουμε να ψάχνουμε στις μαύρες λίστες. Και βέβαια θα καταλήξουμε όπως με την πρόσφατη προσπάθεια της Εκτελεστικής Εξουσίας να αναθέσει σε ιδιώτες έργο που είχε την απόλυτη ευθύνη να φέρει σε πέρας. Τις μεταφορές του ΕΚΑΒ με ελικόπτερα – θεός φυλάξει. Ή την AΧΟΝ στην οποία ήθελε να πουλήσει την Ολυμπιακή – αυτή και αν ήταν ντροπή.
Και μιας και μιλήσαμε για πούλημα … η πώληση της Ολυμπιακής τι σκοπό έχει; Για να εισπράξει χρήματα; Ας το αφήσουμε γιατί θέλει πολύ μελάνι.
Και σε ποιους θα την πουλήσουν; Απ’ ότι διαβάζουμε στο τύπο η μία εταιρεία δεν ασχολείται με πτητικά προγράμματα αλλά με διαλύσεις εταιρειών και εκποίηση των περιουσιακών τους στοιχείων. Η δε άλλη είναι ομάδα κεφαλαιοκρατών που μαζεύτηκε, έκανε μια ‘εταιρεία’ για να αγοράσει την Ολυμπιακή, χωρίς καμιά πτητική προϊστορία. Ο λαός σε αυτές τις περιπτώσεις λεει, ‘ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι’. Δεν μπορούμε να δεχθούμε a priori ότι θα οργανώσουν και θα λειτουργήσουν μια εταιρεία ισάξια της σημερινής Ολυμπιακής.
Ή μήπως αιτία είναι το μεγάλο χρέος & λειτουργικό κόστος της Ολυμπιακής το οποίο δεν συνάδει με αυτά που λένε ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια; Ας παραθέσουμε μερικές αλήθειες.
Μετά την κρατικοποίηση της εταιρείας το 1975, και ενώ απαιτείτο, σύμφωνα με το μέγεθος της εταιρείας αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, ο μέτοχος το κράτος δεν έφερε ποτέ το κεφάλαιό της σε μέγεθος σύμφωνο με τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Ακόμα, για το καλό υποτίθεται της Ολυμπιακής, δόθηκε κυβερνητική διαταγή οι δημόσιες υπηρεσίες και υπουργεία να προμηθεύονται τα αεροπορικά εισιτήρια μόνο από την Ολυμπιακή, τα οποία βέβαια δεν εξοφλούσαν. Το αποτέλεσμα, το μικρό μετοχικό κεφάλαιο και οι μακροχρόνιες οφειλές δεκάδων δισεκατομμυρίων του κράτους να έχουν φέρει σε μόνιμη αδυναμία την Ολυμπιακή να ανταποκριθεί σε υποχρεώσεις.
Το κράτος λοιπόν υποδείκνυε στην Ολυμπιακή δανεισμούς με υπέρογκα επιτόκια και – στην ουσία – χρησιμοποιούσε το ταμείο της εταιρείας για άλλους σκοπούς και, επιπλέον, έριχνε το “πολιτικό κόστος” στους εργαζόμενους της εταιρείας.
Δεν πρέπει να λησμονούμε δε μεταφορικές υπηρεσίες που από εξαναγκασμό – εξυπηρετήσεις της διορισμένης διοίκησης της Ολυμπιακής προς εκείνους που τους διόριζαν – προσέφερε η Ολυμπιακή προς την εκάστοτε Εκτελεστική Εξουσία και τη κομματική της οργάνωση, χωρίς την απαιτούμενη αμοιβή.
Οφείλουμε ακόμα να αναφέρουμε ότι όλες οι διοικήσεις της Ολυμπιακής δεν χρειαζόντουσαν να προσλάβουν προσωπικό, απλώς εύρισκαν θέσεις για να εργαστούν τα ανίψια των κομματικών της Εκτελεστικής Εξουσίας και όχι μόνο. Βλέπετε ήταν και ελκτική η Ολυμπιακή στην νεολαία και όχι μόνο.
Παρ’ όλα αυτά, οι εργαζόμενοι με ζήλο αφομοιώνανε κάθε νεοπροσλαμβανόμενο στο χώρο και τις ανάγκες της εταιρείας, του μεταδίνανε, όσο μπορούσαν, το δικό τους ζήλο, και, αυτή η εταιρεία με τους ‘υπεράριθμους’, όπως λέγανε συνέχεια, υπαλλήλους, διατηρούσε την πέμπτη θέση – αν ενθυμούμαι καλά – στις στατιστικές του ICAO, σε αριθμό εξυπηρετούμενων επιβατών ανά υπάλληλο της εταιρείας.
Όλοι οι επαγγελματίες της αερομεταφοράς, των άλλων εταιρειών, των γραφείων ταξιδίων και του ευρύτερου χώρου φρόντιζαν να μην πουν τίποτα για την Ολυμπιακή μπροστά σε υπάλληλό της, γιατί ήταν ικανός να τους “σκοτώσει” αν κατηγορούσαν την εταιρεία τους. Αυτό ήταν πάντα το προσωπικό της Εταιρείας.
Η Ολυμπιακή, ακριβώς με το ζήλο του προσωπικού της, κατάφερε να εκτελεί ένα πλήρες και σωστό έργο αερομεταφοράς με κοινωνικό περιεχόμενο, υψηλές προδιαγραφές, και αγαπήθηκε από το κοινό της, παρ’ όλα τα προβλήματα και ζημιές που εξωτερικοί παράγοντες της δημιουργούσαν.
Πώς θα έπρεπε ή πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει η Ολυμπιακή, αποφεύγοντας όλους αυτούς τους εξωγενείς βλαπτικούς παράγοντες;
Μόνο με μία μη διορισμένη από το εκάστοτε κυβερνών κόμμα διοίκηση, που μόνο στόχο θα έχει την εξυπηρέτηση των κομματικών συμφερόντων και όχι μόνο όπως αναφέραμε. Κάθε επιχείρηση με τέτοια διοίκηση δεν μπορεί να επιζήσει, με άλλα λόγια θα πρέπει όλες να τις πουλήσουμε ή να τις κλείσουμε, ακόμα και την ΕΡΤ, την οποία, αν δεν μας διατάζει η “Επιτροπή” να την κλείσουμε, το οφείλουμε στη Γαλλία η οποία μόνη αυτή προέβαλε άρνηση στις συμφωνίες της Ottawa το 1994, ότι τα ΜΜΕ δεν μπορούν να υπαχθούν στους όρους της Ελεύθερης Αγοράς. Αν όμως δεν αντισταθούμε στις μεθοδεύσεις ιδιωτικοποίησης και διάλυσης κάθε κρατικής εταιρείας είναι σίγουρο ότι θα ακολουθήσουν και τα ΜΜΕ αλλά και κάθε κρατική υπηρεσία.
Υπάρχει μια αεροπορική εταιρεία που είναι κρατική. Πάντα λειτουργούσε υποδειγματικά, με υψηλή πτητική ικανότητα, υψηλές υπηρεσίες, τέλεια οργάνωση. Πώς τα κατάφερνε; Σύμφωνα με απόφαση της Κοινοβουλευτικής Εξουσίας της χώρας της, το Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας οριζόταν αναλογικά από τα τρία πρώτα κόμματα της Βουλής. Το όνομα της εταιρείας: Austrian Airlines – είναι ακόμα κρατική.
Υ.Γ. Είναι χρέος της Διοίκησης της Ολυμπιακής να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο:
– κατά της Ελληνικής Εκτελεστικής Εξουσίας για ανάκτηση οφειλών και ζημιών από καταχρήσεις της.
– κατά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εκτός των άλλων και για κατάχρηση εξουσίας, σε βάρος μιας εταιρείας
με καλό όνομα και πελατεία, μεγάλη φήμη, ασφάλεια και πτητική εμπειρία 5 ηπείρων, προσόντα που
οφείλονται αποκλειστικά στο έμπειρο, έντιμο και ικανότατο προσωπικό της.